Hoofdstuk 1: De Ontstaan van Licht en Duisternis

In den beginne was er slechts duisternis. Een ondoordringbare leegte waarin geen licht kon doordringen, waar geen leven kon bestaan, waar tijd en ruimte onbestaand waren. Uit deze oneindige duisternis ontstond een wit licht. Helder en puur, het schiep vormen in de leegte, gaf betekenis aan het niets, en bracht orde waar er enkel chaos heerste.

Maar de duisternis was altijd aanwezig, sluimerend in de schaduwen van het witte licht. Zo werd Elysian geboren, een plek waar wit en zwart, licht en duisternis, voortdurend met elkaar in conflict waren. Het was een wereld van tegenstellingen en strijd, een veld van eeuwige concurrentie. Het witte licht creëerde, vormde de aarde, de zeeën, de lucht, en schonk leven aan de wezens die de grond bewandelden. Maar zwart vernietigde. Het consumeerde en absorbeerde alles wat wit schiep, veranderde leven in leegte, en verstoorde de orde.

Hoofdstuk 2: Het Offer van het Licht

In deze wereld van chaos waren er zij die wit vereerden, het licht dat leven schonk, en zij die zwart omarmden, de vernietiging die alles terugbracht naar de oorsprong. Hoe groter de verering van de een, des te sterker de weerstand van de ander. De eeuwige strijd tussen licht en duisternis dreigde Elysian te verscheuren, een wereld die niet in balans kon bestaan zolang het wit en zwart tegen elkaar streden.

Het witte licht, bewust van de eindeloze strijd en het lijden dat hierdoor veroorzaakt werd, begreep dat er een offer gebracht moest worden om Elysian te redden van vernietiging. Het wit besloot zichzelf op te offeren, het besloot de duisternis te omarmen in plaats van te bestrijden. Met een allesomvattende kracht slokte het witte licht de duisternis op en absorbeerde het in zichzelf.

Maar deze samensmelting brak het witte licht. Het kon niet bestaan zonder de duisternis die het vernietigde, en het verbrijzelde in een oneindige caleidoscoop van kleuren. Uit deze breuk ontstonden de goden, elk gekleurd door een deel van het witte licht en een deel van de opgeslokte duisternis.

Hoofdstuk 3: De Goden van Elysian en Hun Stenen

Uit de fragmenten van het gebroken licht verschenen goden, elk met een unieke kleur die hen hun kracht gaf, en zes goden met een steen die hun wezen symboliseerde en hen in staat stelde de balans in Elysian te handhaven.

Met hun stenen en hun krachten werken de goden van Elysian onafgebroken om de balans in hun wereld te bewaren. Zij zijn de bewakers van de kleuren, de manifestaties van de gebroken lichtstraal, en de hoop voor een wereld waarin zowel licht als duisternis hun plaats hebben gevonden. Zo begon het verhaal van Elysian, een wereld gevormd door opoffering, gespleten door de strijd, en bewaard door de oneindige dans van zijn goden.